Açık İnovasyon Nedir?

Küresel rekabet ortamı, inovasyonu[i] işletmelerin ayakta kalmaları ve büyümeleri için temel bir kriter haline getirmiş, yenilikçi bir yönü olmayan geleneksel mal ve hizmet üretimleri küresel pazarda karşılık bulamamaya başlamıştır. Ancak oluşan rekabet ortamında ayakta kalabilmek zaman içinde sadece klasik inovasyon yöntemleri ile dahi zorlaşmış, yeni kavram ve uygulamalar ortaya çıkmıştır. Klasik anlamı ile inovasyon uygulamalarının yetersiz kalmasının nedenlerinin başında artan araştırma geliştirme maliyetleri ve bu maliyetlerin sonuçsuz bir yatırıma dönüşme riski, tüketim çağında piyasaya çıkan ürünlerin hızla değersizleşebilmesi ve yenilenme ihtiyacı duyulması ve küresel rekabetin yeniliği zorunlu kılması gelmektedir. Bu doğrultuda ortaya çıkan “Açık İnovasyon” kavramı ilk kez Henry Chesbrough tarafından 2003 yılında kullanılmıştır.

Chesbrough açık inovasyon kavramını “amacına uygun gerçekleştirilmiş bilgi giriş ve çıkışlarıyla kurum içi yenilik faaliyetlerini hızlandırmak ve yeniliğin işletme dışı kullanımına yönelik piyasaları genişletmek” olarak tanımlamaktadır.[ii] Makalesinde inovasyonu kapalı ve açık olarak ikiye ayıran Chesbrough, kapalı inovasyonda işletmenin kendi fikirlerini geliştirmeye odaklandığını, merkezi bir araştırma ve geliştirme süreci yürüttüğünü, işletme sınırlarının katılığı nedeniyle dışarıdan bir bilgi akışının olmadığını, keza içeriden de dışarıya yenilikçi bir fikir çıkmasının mümkün olmadığını belirtmektedir. Ancak açık inovasyon bunun aksine işletme sınırlarının zayıfladığı, yenilikçi uygulamaların hayata geçirilmesi yönünde bir yaklaşımın benimsendiği, işletme dışı bilgi kaynaklarının da sahiplenildiği ve uygulandığı, aynı şekilde işletmenin de kendi yenilikçi çözümlerini paylaşma ve yaygınlaştırma yoluna gittiği, yenilikçi bir ürün bularak pazarda öne çıkmak yerine işletme içinde ya da dışında bulunan ürünü doğru iş modeli ile pazara sunmanın daha önemli olduğu bir anlayışı temsil etmektedir.[iii]

Açık inovasyon, işletmelerin sadece kendi bünyelerindeki personele bağımlı olan araştırma geliştirme çalışmaları ile değil aynı zamanda üniversite-sanayi iş birlikleri, harici araştırma merkezleri, danışmanlıklar ve internet gibi şirket dışı kaynakları da inovasyon sürecine dahil etmelerini içermektedir. Açık inovasyon işletme için önemli sonuçlar doğurabilecek fikirlerin hem örgüt içinden hem de dışından gelebileceğini öngörmektedir. Bu yaklaşım da temelde faydalı bilginin pek çok yere dağılmış olduğunu ve araştırma geliştirme konusunda yetkinliği yüksek olan şirketlerin dahi dış bilgi kaynaklarını inovasyon süreçlerinde bir temel olarak ele almaları gerektiğini varsaymaktadır.[iv] Açık inovasyon terimi işletmeler için sınırlayıcı olmaktan çok her türlü iş birliğinin gerçekleşebilmesine olanak sağlayan bir terim olarak kullanılmaktadır. Buna göre, firmaların başka firmalar ile ortak araştırma geliştirme çalışmalarında bulunmaları, bir firmanın ortaya koyduğu fikrin başka bir firma tarafından hayata geçirilmesi, açık kaynak yazılımları kullanılması, büyük ölçekli firmaların karşılaştıkları sorunları küçük firmalar ya da girişimciler eliyle çözmeye çalışması açık inovasyon örnekleri olarak karşımıza çıkmaktadır.

Kaynaklar

• Chesbrough, H. W., “The Era of Open Innovation”, MIT Sloan Management Review, 2003, s.35-41.
• Kılıç, F., Türkmen, M.A., “Kavram ve Farkındalık Bağlamında Açık İnovasyon Üzerine Bir Uygulama”, Avrupa Sosyal ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi, 6/3, 2019, s.274-292.
• OECD, Oslo Kılavuzu – Yenilik Verilerinin Toplanması ve Yorumlanması İçin İlkeler, 2005.
• Şirin Gizem Köse, “Açık İnovasyon ve Örneklerle Açık İnovasyonun Kullanımı”, İstanbul Sosyal Bilimler Dergisi, S.14, 2016, s. 13-24.

[i] İnovasyon kavramı OECD ve Avrupa Birliği tarafından hazırlanan Oslo Kılavuzu’nda “işletme içi uygulamalarda, işyeri organizasyonunda veya dış ilişkilerde yeni veya önemli derecede iyileştirilmiş bir ürün, veya süreç, yeni bir pazarlama yöntemi ya da yeni bir organizasyonel yöntemin gerçekleştirilmesi” şeklinde tanımlanmaktadır.

OECD, Oslo Kılavuzu – Yenilik Verilerinin Toplanması ve Yorumlanması İçin İlkeler, 2005, s.50. 

[ii] Fulya Kılıç, Mevhibe Ay Türkmen, “Kavram ve Farkındalık Bağlamında Açık İnovasyon Üzerine Bir Uygulama”, Avrupa Sosyal ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi, 6/3, 2019, s. 277.

[iii] Henry W. Chesbrough, “The Era of Open Innovation”, MIT Sloan Management Review, 2003, s.36-37.

[iv] Şirin Gizem Köse, ”Açık İnovasyon ve Örneklerle Açık İnovasyonun Kullanımı”, İstanbul Sosyal Bilimler Dergisi, S.14, 2016, s.15-16.

Arın Hünler
Uzman
Yenilik ve Girişimcilik Politikaları Birimi
arin.hunler@izka.org.tr